coursa

بعضی از افراد می‌گویند که یادگیری CSS آسان و تسلط بر آن دشوار است. البته حق با آنهاست. همان اندازه که یادگیری اصول CSS آسان است، اشتباه کردن در برنامه نویسی CSS هم آسان است. اما در این مقاله یاد می­‌گیرید این اشتباهات را تشخیص دهید و اجتناب از موارد بیهوده در CSS را باید سرلوحه کار خود قرار دهید.

اجتناب از موارد بیهوده در CSS

برای اینکه راه‌ خود را بهتر ادامه دهیم باید این 8 مورد را همیشه مدنظر قرار دهید.

1- بیش از حد وارد جزییات نشوید

قانون css زیر را بررسی کنید:

#external-wrapper > .items-list + .actions a.link,

#content header nav.links > ul a,

section#external-wrapper footer.page-footer > ul a {

/*…*/

}

انتخابگرهای بالا چندین مشکل بزرگ دارند:

1. آنها از ID استفاده می­‌کنند و این امر به طور قابل توجهی باعث افزایش جزییات یک قانون می­‌شود.
2. خیلی طولانی هستند و انتخابگرهای طولانی باعث افزایش جزییات می­‌شوند.
3. این انتخابگرها بدون اینکه احتیاج باشد نام کلاس را به عنصر اضافه کرده‌­اند( به عنوان مثالpage-footer) این کار نه تنها باعث افزایش جزییات می‌شود بلکه استفاده مجدد را نیز مشکل می‌کند.

در عوض بهتر است برای اجتناب از موارد بیهوده در CSS چه کاری انجام دهیم؟

به عنوان یک قانون کلی، انتخابگرهای شما باید تا حد امکان کوتاه باشند. بهتر است یک، دو یا نهایتا سه سطح داشته باشند. در آخر، در انتخابگرهای خود ازID استفاده نکنید (در ادامه در مورد این موضوع بیشتر صحبت خواهیم کرد) و به کلاس‌های خود تگ نام اضافه نکنید.

2- استفاده نابجا از  !important

باز هم مشکل جزییات بیش از حد پیش می­‌آید. استفاده از !important به طور معمول به این معنی است که شما سعی دارید برخی از ویژگی­‌ها را با ویژگی خاص‌تری override کنید یا اینکه نمی­‌خواهید سایر توسعه دهندگان بتوانند ویژگی تعریف شده توسط شما را override کنند. به عنوان مثال در حالت اول ممکن است سعی کنید یک مولفه شخص ثالث را سفارشی کنید.
اگر نمی­‌خواهید افراد دیگر یک یا چند ویژگی از قانونی که شما تعریف می­‌کنید را override کنند، باید از خود بپرسید: چرا؟ چرا در حالی که همه شما روی یک پروژه کار می‌کنید، سایر برنامه نویسان نباید برخی از styleهای برنامه را سفارشی کنند؟ اگر پاسخ خوبی برای این سوال ندارید شاید بهتر باشد در استفاده خود از !important تجدید نظر کنید.

در عوض بهتر است چه کاری انجام دهیم؟

اگر کدی که می­‌خواهید آن را override کنید، متعلق به شما یا تیم شما است، بهتر است !important را حذف کنید تا بتوانید انتخابگرهایی که جزییات کمتری دارند، استفاده کنید. (به مورد قبلی مراجعه کنید).
به این ترتیب، شما تنها با استفاده از یک انتخابگر دیگر با همان ویژگی قادر خواهید بود که !important را حذف کنید.

3- CSS’s @import

• @import url(“font-face.css”);
• @import url(“base.css”);
• @import url(“utilities.css”);

 هنگامی که شما با استفاده از CSS’s @import stylesheet ها را وارد یک قانون می‌­کنید، اتفاقی که می‌افتد به صورت زیر است:

1. پرونده HTML شما بارگیری می­شود.
2. پرونده CSS شما بارگیری می­‌شود.
3. @import at-rule پیدا شده و پرونده ارجاع شده بارگیری می­‌شود.
4. اگر stylesheet وارد شده حاوی @import های بیشتری باشد، این stylesheetهای اضافی نیز بارگیری می‌شوند.
5. تنها پس از بارگیری تمام stylesheetها، اجزای گرافیکی صفحه ایجاد خواهند شد.

در عوض بهتر است برای جلوگیری از اشتباهات رایج در سی اس اس، چه کاری انجام دهیم؟

همیشه تگ <link> HTML را به @import at-rule ترجیح دهید. CSS importsها دانلود­های همزمان را متوقف می‌کنند. بهترین کار این است که تعداد stylesheetهای مورد استفاده خود را کاهش دهید (بهترین حالت انتخاب تنها یک پرونده است). استفاده از یک پردازنده یا پس‌پردازنده انجام این کار را بسیار ساده‌­تر می­‌کند، زیرا شما می­‌توانید چندین stylesheet داشته باشید و به راحتی آنها را در یک پرونده واحد ترکیب کنید. این bundle را کوچک کنید و با استفاده از تگ <link> آن را وارد کنید.

4- نام­گذاری ناسازگار

گاهی اوقات در یک پروژه واحد، شما قوانینی مثل قانون زیر پیدا می‌کنید:

.user-panel {/*…*/}

.AlertBox {/*…*/}

.items_list {/*…*/}

این امر به خصوص در پروژه­‌هایی که توسط برنامه نویس‌های متعدد انجام می­‌شوند معمول است، اما در پروژه‌های انفرادی نیز اتفاق می‌افتد.

در عوض بهتر است چه کاری انجام دهیم؟

پروژه شما باید از یک طرح نامگذاری واحد استفاده کند. طرحی که برای شما و تیم شما مناسب باشد را انتخاب کنید و به آن پایبند باشید. یک گزینه خوب BEM است، که یک طرح نامگذاری آزمایش شده توسط هزاران تیم برنامه‌نویسی است و سال‌هاست از آن استفاده می‌شود.

5 . CSS درون­ برنامه­ ای

 <div style=”color: #D3D3D3; right: 0; padding: 0″></div>

استفاده مجدد یک قابلیت خوب در برنامه نویسی است. CSS هم از این قائده مستثنی نیست (حتی با وجود اینکه یک زبان برنامه نویسی نیست). کلاس­‌های CSS برای استفاده مجدد به وجود آمده‌­اند. هنگامی که شما توسط ویژگی style به بعضی از عنصر­ها style می­‌دهید، سه اشتباه بزرگ مرتکب می­‌شوید:

1. کدهای markup و presentation را با هم ترکیب می­‌کنید.
2. از آنجایی که این ویژگی­‌های CSS را برای یک عنصر خاص تعریف می­‌کنید، امکان استفاده مجدد از این کد را از بین می‌­برید.
3. Style­های درون­ برنامه‌ای اختصاصی‌­تر از style­های برون­ برنامه­‌ای هستند. تنها با استفاده از !important می‌­توانید آنها را override کنید.

در عوض بهتر است برای اجتناب از موارد بیهوده در CSS چه کاری انجام دهیم؟

آسان است: همیشه از کلاس‌­ها استفاده کنید.

6- مقادیر غیر منطقی z-index

.sign-up-form {

z-index: 99999;

}

بسیاری از برنامه‌نویسان هنگامی که قصد دارند یک عنصر را جلوی عنصر دیگری قرار دهند، از مقادیر بالای z-index استفاده می‌کنند. وقتی‌ که شما این کار را می­‌کنید، اگر شخص دیگری نیاز به انتقال عنصر دیگری به بالای محور Z داشته باشد باید مقدار z-index را بیشتر کند و این باعث بدتر شدن اوضاع می­‌شود.

در عوض بهتر است چه کاری انجام دهیم؟

راه حل این مشکل استفاده عاقلانه و متعادل از z-index است، یعنی تنها تا حدی این مقدار را افزایش دهید که به نتیجه مورد نظر برسید، نه بیشتر. اگر از پیش پردازنده‌ای مانند Sass یا Stylus استفاده می­‌کنید، روش‌­های هوشمندان‌ه­ای برای مدیریت لایه­‌های z-index در برنامه کاربردی شما وجود دارد.

7- استفاده از انتخابگرهای ID به جای کلاس­ ها

من با خودم تکرار می­‌کنم: استفاده مجدد چیز خوبی است. اما از IDها نمی­‌توان دوباره استفاده کرد. منظورم این است که ID فقط توسط یک عنصر در یک صفحه، قابل استفاده است. علاوه بر این، IDها باعث می­‌شوند که انتخابگر تا حدی اختصاصی شود که فقط در این موارد بتوان آن را override کرد:

1. بوسیله انتخابگر دیگری که همان ID را انتخاب کرده ­است.
2. استفاده از !important
3. استفاده از styling درون­ برنامه‌­ای

در عوض بهتر است چه کاری انجام دهیم؟

ID ها نباید برای styling استفاده شوند. تنها استثنایی که در این مورد به ذهن می‌رسد طراحی ظاهر صفحات و اجزایی است که کنترل markup آنها دست شما نیست. در این حالت، اگر تنها چیزی که از طریق آن می‌­توانید به یه عنصر ارجاع دهید ID آن است، پس می‌­توانید از آن ID استفاده کنید. در سایر موارد کلاس­‌های CSS ارجحیت دارند.

8- کلاس­ هایی با نام بیش از حد عمومی

نامگذاری کلاس با نام­‌های خیلی عمومی نیز می‌­تواند یکی از اشتباهات رایج در سی اس اس باشد. به عنوان مثال با نام­‌هایی مانند .card، .panel، .box یا .grid، احتمال این وجود دارد که در هر لحظه ناسازگاری در برنامه شما به وجود بیاید، خصوصاً اگر stylesheetهای یک شخص ثالث را در برنامه خودimport کنید.

در عوض بهتر است چه کاری انجام دهیم؟

یک راه حل برای کوتاه نگه ­داشتن نام کلاس‌­ها، افزودن پیشوند است.(مانند .be-card یا .zo-grid) یکی دیگر از گزینه­‌ها، تکه ­کردن نام کلاس است. با استفاده از ماژول­‌های CSS، به طور مثال، stylesheetهای شما محدود می‌شود و نام کلاس شما به طور خودکار تکه خواهد شد.

نتیجه­ گیری اشتباهات رایج در سی اس اس

• برای اجتناب از موارد بیهوده در CSS، از انتخابگرهای خیلی خاص استفاده نکنید. از کلاس­‌های پیشوند با name tagها خودداری کنید.
• تا حد ممکن از !important به صورت متعادل استفاده کنید. یک مورد کاربرد خوب، override کردن style طراحی شده توسط یک شخص ثالث است.
• از CSS import استفاده نکنید. همیشه تگ <link> را ترجیح بدهید.
• یک طرح نام‌گذاری را انتخاب کنید و به آن پایبند باشید.
• از یک style درون­ برنامه‌­ای استفاده نکنید. همیشه style خود را در stylesheet جداگانه قرار دهید.
• به صورت هوشمندانه از z-index استفاده کنید. مقادیر z-index را به صورت خیلی خارج از محدوده استفاده نکنید.
• از IDها در CSS استفاده نکنید، مگر اینکه بخواهید کد شخص ثالثی که markup آنها را کنترل نمی­‌کنید، override کنید.
• از نامگذاری کلاس با نام­‌های خیلی عمومی پرهیز کنید زیرا این امر باعث ناسازگاری در کد شما می‌­شود.

آیا می‌­خواهید یک برنامه نویس حرفه‌ای بشوید؟ پس در دوره‌های برنامه نویسی آنلاین من شرکت کنید. اگر این مقاله را دوست داشتید آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

React در سال گذشته با پیشرفت‌های زیادی مواجه بوده است و چندین ویژگی جدید React معرفی شده ­است. ما هم قصد داریم در این پست به  5 ویژگی که از بهترین ویژگی های React در سال 2021 بوده صحبت کنیم و آنرا بریتان معرفی کنیم. فقط قبل از آن این تکنولوژی را برا آن‌های که اطلاعی ندارند، توضیح خواهیم داد.

بهترین ویژگی های React

اول از همه ببینیم React چیست؟
در واقع React یا React JS یکی از کتابخانه‌های جاوا اسکریپت است که از سرعت و کیفیت بالایی برخوردار بوده این کتابخانه را فیسبوک و اینستاگرام نگهداری می‌کنند. این کتابخانه اوپن سورس بوده و کاملا رایگان در دسترس است. این کتابخانه به شما اجازه می‌دهد کامپوننت‌هایی را با قابلیت استفاده مجدد طراحی و ایجاد کنید.  حال می‌رویم سراغ بهترین ویژگی های React…

1- اجزای عملکردی نسبت به اجزای کلاس

React همزمان با عرضه نسخه 16.8، مفهوم هوک را معرفی کرد. React Hook ها به ما امکان می­‌دهند تا از روش‌های state، Life cycle و سایر ویژگی­‌های React در یک مولفه کاربردی استفاده کنیم. پیش از این، استفاده از این ویژگی­‌ها فقط از طریق مولفه­‌های کلاس، امکان پذیر بود. Hookها به شما امکان می­‌دهند بدون نگرانی در مورد سلسله مراتب مولفه­‌ها، از منطق stateful استفاده مجدد بکنید. به نظر من این یک پیروزی بزرگ برای React است زیرا اکنون با ­hook های موجود، مدیریت داده‌­ها بسیار آسان می‌­شود.

شما مجبور نیستید که همه اجزای کلاس خود را به اجزای عملکردی تبدیل کنید. React چنین چیزی را توصیه نمی‌کند. در عوض می‌­توانید از اجزای عملکردی و hookهای اهرمی برای مدیریت state استفاده کنید. در زیر مثالی از یک مولفه کلاس آورده­ شده که نشان می‌دهد وقتی مولفه کلاس با مولفه کاربردی جایگزین می‌­شود چه اتفاقی می‌افتد.

مولفه کلاس

import React from "react";

class YesNoComponent extends React.Component {
state = {
buttonPressed: “”
};

onYesPress() {
this.setState({ buttonPressed: “Yes” });
console.log(“Yes was pressed”);
}

onNoPress() {
this.setState({ buttonPressed: “No” });
console.log(“No was pressed”);
}

render() {
return (

);
}
}

export default YesNoComponent;

مولفه کاربردی با hookها

import React, { useState } from “react”;

const YesNoComponentFunctional = () => {
const [button, setButton] = useState(“”);

const onYesPress = () => {
setButton(“Yes”);
console.log({ button });
};

const onNoPress = () => {
setButton(“No”);
console.log({ button });
};

return (

);
};

می­‌بینید که با استفاده از مولفه کاربردی، کدهای کمتری نوشته شده و همچنین کد ما بهینه­ سازی شده ­است.

2- توابع Higher Order برای DRY

از دیگر ویژگی های React در سال 2021 تابع Higher Order برای DRY است. یکی از راه‌هایی که به شما قابلیت استفاده مجدد یا Don’t Repeat Yourself (DRY) را می‌­دهد، استفاده از مفهوم higher-order function (HOC) است. یعنی شما می‌­توانید بدون تکرار کد و با استفاده از HOC، عملکردهای مشترک را به اشتراک بگذارید.

در اینجا می‌بینید که HOCها در React چگونه به نظر می­‌رسند. HOC اساساً تابعی است که یک مولفه را به عنوان آرگومان می­‌گیرد و یک مولفه جدید را بر می­‌گرداند. همچنین می‌­تواند مولفه اصلی را که به عنوان آرگومان به آن داده شده است ارائه دهد.

function myHOC (myOtherComponent) {
return class extends React.Component {
render() {
return
}
}
}

HOCها به شما اجازه می ­دهند که کد خود را انتزاعی کنید. هنگامی که شما از قابلیت HOC ها آگاه شدید پس از آن، ممکن است خیلی از اوقات از این الگو استفاده کنید. گرچه استفاده از این توابع اختیاری است، اما به شما امکان می‌­دهند که تا حد خیلی زیادی قابلیت استفاده مجدد در کد خود داشته باشید. البته شما همیشه می‌­توانید اصول DRY را حتی بدون اجرای HOCها به کار بگیرید.

3- PropTypes دوست شماست

شما می‌­توانید مولفه­‌ها را بدون PropTypes تعریف کنید. اما بدون PropTypes یا نوع دیگری از اعتبارسنجی، ممکن است داده‌­های اشتباه به یک مولفه وارد شود. این امر می­‌تواند باعث خرابی یا رفتار غیر منتظره در برنامه شما شود. من به شدت توصیه می­‌کنم از PropTypes در اجزای React خود استفاده کنید تا از اشتباهات غیر منتظره کاربر جلوگیری شود.

import PropTypes from "prop-types"

const MyComponent = (props) => {
return (
// render something
)
}

// You can declare that a prop is a specific JS type.
MyComponent.propTypes = {
text: PropTypes.string.isRequired,
content: PropTypes.array.isRequired,
onPress: PropTypes.func.isRequired,
size: PropTypes.number.isRequired,
styles: PropTypes.object.isRequired,
isReady: PropTypes.bool.isRequired,
}

انواع مختلفی از اعتبارسنج­‌ها در مثال بالا وجود دارند (رشته، آرایه، تابع، عدد، boolو غیره ..). این اعتبارسنج­‌ها به شما امکان می­‌دهند اعلام کنید که یک prop از نوع Javascript خاص است. هر کسی که از این مولفه استفاده می­‌کند اکنون دیگر همه propها و typeهای نظیر مورد نیاز آن­ها را می­‌شناسد. وقتی type داده نادرستی به مولفه منتقل شود، React خطایی روی کنسول نشان می­‌دهد. این به ما امکان می‌دهد که در طول زمان کدنویسی، خطاها را پیدا کنیم و این خود یکی از بهترین ویژگی های React است.

4- مولفه­ ها را کوچک و ساده نگه دارید

آیا تاکنون با مولفه­‌هایی با هزار خط کد مواجه شده‌­اید؟ پس حتما می‌­دانید که بهتر است تلاش کنید به جای یک مولفه با هزار خط کد، چندین مولفه ساده و کوچک داشته باشید. بهتر است مولفه شما کارهای زیادی انجام ندهد. یک مولفه در React، واحدی است که برای انجام یک کار در نظر گرفته شده و انتظار می­‌رود که ساده باشد. پس اگر به نظرتان یک مولفه طولانی و پیچیده است، باید آن را به چندین مولفه یا container تقسیم کنید. اجزای نمایشی و اجزای container را از هم جدا کنید.

من معمولا ترجیم می‌­دهم که یک پوشه/container و یک پوشه/مولفه­‌ی دیگر داشته باشم. مولفه­‌ها آنهایی هستند که کاملاً UI (ارائه ای) هستند وcontainerها آنهایی هستند که در انها به سختی کدی مربوط به UI پیدا می‌­شود و بیشتر حاوی منطقی پیچیده هستند.
با جدا نگه داشتن این دو از هم، مولفه‌­ها معمولاً کوچک و ساده می­‌شوند. این امر همچنین تست­ کردن مولفه­‌ها و containerهای منطقی را نیز آسان­‌تر می‌­کند.

5- تست، تست، تست

کد خود را تست کنید. وقتی تمام موارد بالا را در React پیاده‌­سازی کنید، تست کردن کد آسان‌­تر می­‌شود. انواع مختلفی از روش‌­های آزمایش که می­‌توانید کدهای React را با آن‌ها تست کنید، وجود دارد و من همه آنها را توصیه می‌کنم:

• Unit Testing

Jest محبوب‌ترین چارچوب برای Unit Testing است. چارچوب­‌های دیگری مانند Mocha نیز وجود دارد که می‌­توانید از آنها استفاده کنید. Unit Testing ابتدایی‌­ترین شکل تست است که به شما امکان می‌دهد کوچکترین unitها را در کد خود تست کنید.

• Component Testing

همه چیز در React یک مولفه است و از رویکردهای مولفه پیروی می­‌کند. مولفه­‌های شما واحدهای قابل استفاده مجدد شخصی هستند که می‌­توانند به طور کارآمد تست شوند. این روش آزمایش در React بسیار مهم است.
Kent C.Dodd’s که کتابخانه تست React است یک راه حل سبک برای تست مولفه­‌های React است. این نرم افزار ساده، تست React DOM که بهترین روش برای تمرین تست کردن کد است را ارائه می­‌دهد. بسیاری از تیم­‌ها موفقیت خوبی در تست مولفه‌­های خود با این کتابخانه داشته‌­اند. اگر تاکنون از این کتابخانه‌ها استفاده نکرده‌­اید، حتما آنها را بررسی کنید.

• End to End Testing

این نوع تست اساساً کلیت برنامه را تست می­‌کند. این روش، اتفاقی که پس از کلیک ­کردن کاربر در مرورگر رخ می­‌دهد را شبیه‌­سازی می­‌کند. محبوب‌ترین و آسانترین چارچوبی که برای تست End to End در جاوا اسکریپت (یا هر زبان برنامه نویسی تحت وب دیگر) استفاده می‌شود، Cypress است. من از Cypress برای آزمایش برنامه­‌های frontend استفاده می­‌کنم. این چارچوب به راه اندازی کلی برنامه کمک می­‌کند. این روش تست باید در یک محیط واقعی در مرورگر انجام شود و من به شدت توصیه می­‌کنم که حتما این تست­‌ها را در برنامه React خود انجام دهید.

این مواردی که در بالا گفته شد همگی ویژگی های React در سال 2021 را شامل می‌شد. شما نیز با این ویژگی‌ها می‌توانید عملیات خود را بروز کرده و بهتر فعالیت کنید.

آیا می‌­خواهید یک برنامه نویس حرفه ای بشوید؟ پس در دوره های برنامه نویسی آنلاین من شرکت کنید. اگر این مقاله را دوست داشتید آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

شاید وقتی اسم برنامه نویس به میان می‌آید، شما افرادی را تصور می‌کنید که در زیرزمین‌های تاریک و نم زده روبروی مانتیورهای بزرگ نشسته‌اند و در حال هک کردن سیستم اطلاعات پلیس هستند! اما در اصل باید بدانید که اینگونه نیست. برنامه نویسان هم دقیقا مانند ما آدم‌های عادی هستند. آن‌ها زندگی عادی داشته و روبروی یک سیستم کامپیوتری برای گذران زندگی خود برنامه نویسی می‌کنند. اما به چه کسانی برنامه نویس گفته می‌شود؟ اصلا برنامه نویسی به چه معناست؟ و برنامه نویسان حرفه‌ای چه ویژگی‌هایی دارند؟

برنامه نویس حرفه ای

برای اینکه به این سوال پاسخ دهیم، اجازه دهید با یک مثال شروع کنیم. همه ما انسان‌ها زمانی که بخواهیم با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم، از “زبان” برای گفتگو بهره می‌بریم. حال اگر بخواهیم که با کامپیوتر یا هر وسیله الکترونیکی دیگری ارتباط برقرار کنیم، تکلیف چیست؟ ما هیچ‌گاه نمی‌توانیم با زبان انسانی با این دستگاه‌ها ارتباط برقرار کنیم و ناچاریم که با زبان خودشان با آن‌ها صحبت کرده و دستوراتی را اعمال کنیم. این زبان که باعث برقراری ارتباط بین انسان و ماشین می‌شود، زبان برنامه نویسی نام دارد.

همچنین به کسی که این زبان برنامه نویسی را می‌داند و از آن استفاده می‌کند، برنامه نویس گفته می‌شود. پس اگر بخواهیم به زبان ساده‌تر این مبحث را جمع بندی کنیم، می‌توان گفت که برنامه نویسی به علم تحلیل نیازها و بدل کردن آن‌ها به یک سری دستورات قابل فهم توسط کامپیوتر گفته می‌شود. از سوی دیگر وظیفه نوشتن چنین دستوراتی به عهده فردی به نام برنامه نویس است. این افراد می‌توانند دستورات انسانی را به زبان ماشین تبدیل کنند.

اکنون که به صورت اجمالی با برنامه نویسی و برنامه نویس آشنا شدید، شاید سوال کنید که آیا همه برنامه‌نویسان مانند یکدیگر هستند؟ هیچ تفاوتی بین آن‌ها وجود ندارد؟ در پاسخ باید عنوان کرد که ما زبان‌های برنامه نویسی مختلفی داریم که هر کدام از آن‌ها به متخصص برنامه نویس خودشان احتیاج دارند. اما اصولا فرق بزرگی است بین یک برنامه نویس مبتدی و یک برنامه نویس حرفه ای. حال می‌خواهیم بدانیم؛ به جز دانستن علم برنامه نویسی، چه عواملی باعث می‌شود که یک نفر به برنامه نویس حرفه ای بدل می‌گردد؟

ویژگی های یک برنامه نویس حرفه ای

شاید در نگاه اول به هر برنامه نویسی که بتواند از طریق برنامه نویسی پول بیشتری کسب کند، برنامه نویس حرفه ای گفته می شود. البته که کسب درآمد از طریق علم برنامه نویسی یکی از ویژگی‌های مهم یک برنامه نویس حرفه ای است، اما همه چیز تنها پول در آوردن نیست. در ادامه به مهم‌ترین ویژگی یک برنامه نویس حرفه ای اشاره خواهیم کرد:

قابل اعتماد باشد

اینکه از کجا می‌شود به قابل اعتماد بودن برنامه نویس پی برد، راه‌های گوناگونی دارد. برای مثال آیا کارفرما می‌تواند به صورت کامل به شما اعتماد کند و کاری را به عهده شما بسپارد؟ آیا این امکان وجود دارد که بدون چک کردن، کار را به درستی انجام دهید؟ می‌شود زمانی که به شما نیاز است، شما را مورد اعتماد دانست و از شما کمک خواست؟

پاسخ به تمامی این سوالات، می‌تواند منبع تفاوت یک برنامه نویس حرفه ای و مبتدی یا به طور کلی غیرحرفه‌ای باشد. شما باید به فردی قابل اعتماد بدل شوید که کارفرما خیالش از کار سپرده شده به شما راحت باشد. او باید بتواند شما را معتمد خود بداند و به با خیالی آسوده کار خود را به عهده شما بگذارد.

توانایی کار گروهی در برنامه نویسی داشته باشید

یک برنامه نویس حرفه‌ای باید بتواند با افراد دیگر همکاری داشته باشد. توانایی کار کردن با جمع و کار گروهی یکی از مهم‌ترین اصول تبدیل شدن از یک برنامه نویس مبتدی به حرفه‌ای است. شما باید این توانایی را داشته باشید که خودتان را عضوی از یک خانواده بزرگتر بدانید و بتوانید ارتباط خوبی با سایر اعضای گروه برقرار کنید.

شما باید توانایی رهبری کردن داشته باشید

رهبری کردن به معنای کسب احترام از سایر افراد و داشتن علم و عمل کردن به کارهایی است که می‌دانید باعث پیش‌برد اهداف خواهد شد. شما باید به یک رهبر بدل شوید. مهارت‌های هر یک از افراد تیم‌تان را پیدا کنید و از آن‌ها در بهترین جای ممکن استفاده کنید. همچنین شما باید بتوانید به راحتی، بدون اینکه زیاد از حد درگیر یک مشکل شوید، با آن مقابله کنید.

با افراد به خوبی ارتباط بگیرید

برقراری یک ارتباط صحیح و احترام گذاشتن به سایر افراد و شنیدن با دقت حرف‌های دیگران، از مهمترین اصول داشتن یک ارتباط موثر است. برنامه نویسان حرفه ای می‌توانند به سادگی با افراد ارتباط برقرار کند. باید بدانید که انجام کار گروهی بدون یک ارتباط صحیح، امکان پذیر نیست.

مهارت های خود را به روز کنید

برنامه نویسان حرفه ای هر روز در تلاش هستند تا علم و مهارت خودشان را به روز نگه دارند. شما باید تلاش گسترده‌ای در خصوص افزایش دانش و اگاهی برنامه نویسی انجام دهید و این کار را از سر علاقه انجام دهید. هیچ وقت فراموش نکنید، بهترین برنامه نویسان هنوز در حال یادگیری هستند.

حال که فهمیدیم چگونه یک برنامه نویس متخصص شویم…

به علم برقراری ارتباط و دادن دستورات به کامپیوترها، برنامه نویسی و به فردی که این دستورات را به زبان کامپیوترها می‌نویسد،
برنامه نویس گفته می‌شود. برنامه نویسان براساس ویژگی‌ها و توانایی‌های خودشان، دارای رتبه بندی‌های زیادی هستند. مسلما بین یک برنامه نویس حرفه‌ای و یک برنامه نویس مبتدی، تفاوت‌های زیادی وجود دارد. از جمله ویژگی‌های یک برنامه نویس حرفه‌ای، توانایی رهبری کردن، توانایی کار گروهی، توانایی برقراری ارتباط و … است.